De column van Gerard LaernoesUitgegeven op 04-03-2011 om 19:51 |
link |
bewaar |
printWIERINGEN - Absoluut, de bijdrage van Gerard Laernoes voor deze week
Ga nooit naar Polen, zei Midas Dekkers eens. Al ga je er nog zo optimistisch naar toe, je komt in een depressie terug. Reden genoeg om er eens heen te gaan.
Absoluut
Met vier mannen togen we richting Poolse grens. De eerste stop was in Roden. Daar werden spullen ingeladen die het behoeftig ziekenhuis van Zakopane goed kon gebruiken.
Dat oponthoud duurde onnodig lang omdat een der reisgenoten, Kees, na een paar genoeglijke uurtjes plompverloren zei: ‘We gaan.’ Dat had hij beter niet kunnen zeggen.
De overige reisgenoten vielen over het ondemocratisch gehalte van die opmerking.
Geruime tijd later besloten we alsnog onze tocht voort te zetten.
De vier reizigers hadden met elkaar gemeen dat ze iets in het onderwijs deden. Wát was niet geheel duidelijk, maar dat deed er op deze reis ook niet toe. Een ander gemeenschappelijk gegeven was dat het vier broeders van de natte gemeente waren. Dat deed er wel toe.
Vooral Kees die rooms was kon innemen als een ketter, merkten we al spoedig. We hebben heel wat van hem geleerd.
Lees (Absoluut) verder.....