Zeden en gebruiken op het eiland Wieringen
Uitgegeven op 30-11-2024 om 21:05  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGEN - Zeden en gebruiken beschreven die in het verre verleden op het voormalige eiland Wieringen plaatsvonden. Veel van deze vroegere gebruiken zijn door de tijd achterhaald, maar sommige gebruiken vinden we heden ten dage geheel of gedeeltelijk terug bij onze vieringen.

Sint Nicolaas
Al dagen voor Sint Nicolaas zetten de kinderen hooi en roggebrood voor de schimmel neer. Enkele dagen voor het feest brengen ze mankjes bij de ooms en tantes die ze op 7 december weer gevuld ophaalden. Na de aanleg van de Amsteldiepdijk werden ze 6 december opgehaald want de goede Sint hoefde nu niet meer over het water per boot te komen. Wanneer de Sint op bezoek kwam, wat trouwens maar heel zelden gebeurde, kondigde hij zijn komst aan door met een ketting te rammelen. Alleen het rammelen met een ketting gaf al de illusie aan dat de Sint in de buurt was. De kinderen zongen o.a.:

Sinterklaas, goed heilig man, Trek je beste sloffen an,
Gaan er mee naar Amsterdam, Van Amsterdam naar Spanje.
Appeltjes van Oranje,
Peertjes van de hoge boom, Sinterklaas die goeie oom.

In plaats van sloffen werd ook tabberd gezongen. Waarschijnlijk een lastig uit te leggen woord waarvoor “sloffen” in de plaats kwam. Ter ere van het feest wordt toai en krentenbrood in de vorm van een swaantje gebakken.

Bolle Dobbelen
Bolle dobbelen deden de oudere jongens met Sint Nicolaas en andere feestdagen. De herbergier ging de herberg rond met het smakbord, meestal een tafellade. Hij riep: ien man, wie is twie? Had hij deze gevonden, dan riep hij: twie man, wie is drie? tot hij er zes bij elkaar had. Ieder zette een stuiver in en wie het hoogste gooide kreeg een krentenbol. De kunst was om met een zak vol krentenbollen huiswaarts te keren.

Henk Braad, Historische Vereniging Wieringen
www.historischwieringen.nl