Column van Cazimir Maximillian: Vluchtelingen
Uitgegeven op 26-03-2022 om 17:47  |  link  |  bewaar  |  print

De oorlog in Oekraïne is begonnen. Zomaar uit het niets. Er is niks aangekondigd en dat Poetin over het algemeen nooit het achterste van zijn tong laat zien is nu wel duidelijk. Maar het is niet al te nieuw. In 2014 woedde er al spanningen tussen Rusland en Oekraïne en stond het woord 'Derde Wereldoorlog' al groot op de Telegraafkoppen. Na acht jaar is het er toch van gekomen. De Russen trekken het land binnen en bombarderen en schieten op alles; met wat voor reden eigenlijk? Iets met dat Poetin graag weer een Sovjetstaat wil hebben. Al heel snel nemen de Oekraïners de benen, behalve de mannen, want die moeten in het leger vechten.

Kom maar naar hier. Dat was ook mijn eerste gedachte. En dat lijkt allemaal een goed uitgangspunt te hebben. Ze worden met open armen ontvangen bij de Poolse grens en in Nederland maken ze ruimte en onderdak voor deze mensen. Maar... wacht eens even...

Gisteren ben ik op mijn vrije dag eventjes een dagje naar Amsterdam gegaan en meteen in de trein besefte ik ook dat het niet slechts op het nieuws plaatsvond. Een Oekraïense vrouw en dochter zaten schuin achter me. De conducteur kwam langs en ze hoefden slechts hun paspoort te laten zien. Laat het nou net zo zijn dat een zitplaats verderop een jongeman uit Syrië zit (die ook wel verdomd goed Nederlands kon praten). Hij had een treinkaartje maar hij weigerde die om aan de conducteur (en vervolgens conducteurs) te laten zien. De reden kan je al wel raden, en ondanks het even een ongemakkelijke sfeer was in de coupé, kan je hem ook slechts alleen maar gelijk geven. De conducteurs dropen uiteindelijk ook af, zonder zich nog naar deze jongeman toe te keren.

Lees verder...