Jongensboek
Uitgegeven op 11-05-2016 om 01:14  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGERMEER - Deze zaterdag was de dag dat het voor de CVWieringermeer D2 moest gaan gebeuren. Met nog 2 andere teams in onze poule maakten ook zij kans op het kampioensschap. CVW D2 koploper met 19 punten en Always Forward D4 met 18 punten op plaats 2 en Callantsoog D1 met 17 punten op plaats 3 met een veel beter doelgemiddelde dan nummer 1 en 2.



'We moesten maar aan één taak voldoen en dat was winnen. Wij zouden om 10:30 uur vertrekken vanuit Slootdorp om richting Always Forward in Hoorn te gaan. Jongens het is tijd om te gaan, maar waar is Stan hoorde ik een aantal jongens roepen! Nee hè het zal Vendrig weer eens niet zijn, ik vader Hans bellen, waar is Stan hier... ja waar is hier.. ja thuis, oh,oh. Wouter de vader van Jurjen over Middenmeer om Stan op te halen en wij richting Hoorn. Na de tactiekbespreking en de jongens scherp gezet te hebben gingen ze het veld op. De coach van de tegenstander waarschuwde mij nog voor het kustgrasveld, omdat dit zo verschrikkelijk heet werd en dit zijn terugslag naar boven had. Het was dan ook een stralende hete zaterdag. Na nog wat extra bidons gevuld te hebben waren wij er klaar voor. De warming-up deden de jongens in de inloopshirts, waar ze niet blij mee waren omdat het bloedheet was. Dit moest van mij, noem het maar een soort bijgeloof. Net zoals ik mijn dikke bergschoenen deze dag van mijzelf aan moest. (ik heb ze hele seizoen aan gehad dus kon ik nu niet verzaken ;-) De scheidsrechter controleerde de spelers door de aanvoerders de namen te laten opnoemen en toen dit gedaan was, kon de wedstrijd beginnen. De mannen gingen lekker voetballend op zoek naar de openingsgoal en die zat er in het eerste kwartier ook zeker aan te komen, maar op één of andere manier wilde het niet lukken. Prachtige aanvallen, schot van Sam over de keeper heen op de paal, schot Jasper over het doel, schoten op doel die de keeper van Always Forward tegen hield, man, man, wat stond die jongen te keepen niet normaal. Nadat de scheidsrechter een drinkpauze had ingelast, werd de tegenstander sterker en creëerden ze een aantal kansen waar één ervan maar rakelings naast werd gekopt. Rust'.

Na de jongens nog even toe te hebben gesproken gingen wij de tweede helft in. De spanning op het veld was te snijden en ook bij het publiek was de spanning te voelen, die trouwens in grote getale was meegereisd om ons te komen aanmoedigen (dank daarvoor) . Plots een aanval van Always Forward , de bal werd door hun eigen speler uit gekopt maar de scheidsrechter besliste ingooi Always Forward. Wat er toen gebeurde was niet het scenario wat ik in gedachte had. De bal via slecht uitverdedigen van ons zomaar in de voeten gespeeld van de tegenstander boem 1-0...NEEEE!!! De jongens weer opgepept en geschreeuwd dat er nog niets verloren was. Na de tweede drinkpauze gingen we op zoek naar de gelijkmaker. Weer genoeg kansen op een doelpunt maar hij wilde er maar niet in, tot het moment dat Jasper op doel schoot en de keeper één van de weinige foutjes maakte. Hij liet de bal los en daar was Jurjen om de bal alsnog in het doel te schieten 1-1 YESSSS!! Wat er de laatste 10 minuten allemaal gebeurde was voor mij als coach een (sorry dat ik het zeg ) ware hel. Wij moesten winnen maar zo dacht Always Forward er ook over. Over en weer werden er aanvallen opgezet. Een magistrale redding van Stan weerhield Always Forward van de 2-1. CVW weer in de aanval, Dylan langs de rechterkant er vandoor schot binnenkant paal gestopt door de keeper. Jurjen alleen op het doel af... schot over het doel... sjonge jonge jonge ik hield het niet meer. Toen.. in de allerlaatste secondes van de wedstrijd een corner vanaf rechts. Niek neemt de hoekschop, de bal komt in de kluts terecht bij Stef, Niek inmiddels doorgelopen vanuit de cornerpositie krijgt hem op aangeven van Stef voor zijn linkervoet en krult de bal in de hoek 1-2.. Yes!!! Wissels die in het veld rennen om het doelpunt te vieren, gejuich langs de lijn, één en al euforie en ontlading. Geweldig wat een feest, ik probeerde nog om de jongens tot bedaren te brengen en gewoon weer klaar te gaan staan om verder te spelen maar het was echt in de allerlaatste seconde van de wedstrijd. De scheidsrechter floot voor einde wedstrijd. KAMPIOENEN!!


De kar staat klaar voor de rondrit!

Geweldig wat een ontlading bij de jongens,het publiek en ook zeker bij de coaches, allemachtig wat een thriller. In de kleedkamer aangekomen was het natuurlijk één groot feest, na de felicitaties in ontvangst te hebben genomen van de jeugdvoorzitter en de D-coördinator gingen de jongens lekker douchen. Ondertussen had Jeffrey (vader van Jitse) nog snel even een bolderkar geregeld en nadat Jaap Visser was gebeld, konden de mannen de kampioensbeker (Jaap Visser bokaal) in ontvangst nemen en een kampioenstocht door Slootdorp maken. Wat een fantastisch feest en ervaring is dit geweest. Jongens van de D2, wij als coach/begeleider willen jullie dan ook heel erg bedanken voor dit mooie seizoen. We hebben veel toernooien gewonnen, maar dit is toch echt de kers op de taart. Ook willen wij de ouders, opa's, oma's, broers en zussen en iedereen wie we vergeten zijn bedanken voor jullie support!! Last but not least wil ik de trainers Edwin Groot en Dennis Voorsluijs bedanken voor hun inzet het afgelopen seizoen, heren bedankt!! Ook niet te vergeten willen wij John Deere en Voetbaltrainingtotaal bedanken, voor de sponsoring!! Jongens van de D2 wij als coach/begeleider zijn apetrots op jullie...als je dat maar weet!! En nu weet ik het niet meer!!
Gr de coaches van de D2.... kampioenen!!