Apollo boeit tot de laatste noot
Uitgegeven op 30-03-2014 om 10:00  |  link  |  bewaar  |  print

DEN OEVER - De slagwerkgroepen en het harmonieorkest van Apollo gaven in een goed gevuld Vikingschip een luchtig voorjaarsconcert. De orkesten oogstten veel waardering met het voornamelijk populaire stukken.


De slagwerkgroepen beten het spits af

Apollo had voor haar concert nu eens niet gekozen voor een thema, maar voor veel goed in het gehoor liggende muziek met een aantal bekende werken. De slagwerkgroepen (Jong Apollo en Apollo) beten onder leiding van Dick Hondema het spits af. De vier stukken met uiteraard veel ritme brachten de stemming er direct in. De slagwerkers verleidden de zaal tot meeklappen. In Pentacle lieten de vijf slagwerkers (Dick Hondema speelde zelf ook mee) van Apollo zich van hun beste zijde zien. Zij snelden van het ene instrument naar het andere en het nummer eindigde met een daverende gongslag.
Na de ritmische opening van de avond nam het harmonieorkest plaats op het podium. Het wisselen heeft altijd veel voeten in den aarde, maar dat is nu eenmaal een noodzakelijk kwaad. Na de inleiding met een koraal werd het programma met veel vaart afgewerkt.


Apollo opende met een medley van hits van Coldplay

Apollo liet van meet af aan horen, dat het orkest onder leiding van Jeroen Drenth gegroeid is. De opening, Coldplay on stage, was een medley van hits van de Britse band. Iedereen herkende wel één of meer melodieën, evenals in het volgende stuk, Pirates of the Caribbean. De orkestleden spreidden aan het begin zelfs hun zangkwaliteiten ten toon. Het orkest speelde een aaneenschakeling van verschillende melodieën uit de films met steeds wisselende tempo’s en ritmes. Er was ook ruimte voor solo’s. Wie de films heeft gezien herkende ongetwijfeld veel delen.

Het concert werd niet onderbroken voor de uitreiking van onderscheidingen aan jubilea. Na de pauze stond voorzitter Peter Houdijk wel even stil bij het recente overlijden van bestuurslid Greet Lont-Hoekstra. De zaal nam respectvol enige ogenblikken van stilte in acht. Apollo speelde voor de gelegenheid een van haar favoriete stukken, Pavane in Blue, dat ook bij haar uitvaart werd uitgevoerd.
In Tin Tin and the Prisoners of the Sun werden de avonturen van Kuifje en de Zonnetempel muzikaal vertolkt. Het daarop volgende nummer was klassiek getint. Canterbury Coral van Jan van der Roost voerde het publiek mee naar Canterbury Cathedral. In de serene muziek, die zo bij kathedralen past, groeide het orkest uit tot een overweldigend kerkorgel. Het thema werd soms breed uitgemeten, soms ingetogen gespeeld. Het was een welkome afwisseling tussen alle populaire muziek en voor mij het hoogtepunt van de avond.
Apollo sloot af met twee bekende werken, Indiana Jones Slection met melodieën uit de populaire films en Jesus Christ Superstar. De medley van bekende songs uit de rockopera (1970) van Andrew Lloyd Webber en Tim Rice vormde een daverende afsluiting. Hosanna en het filmthema Jesus Christ Superstar werden dan ook als toegift herhaald. Apollo nam de staande ovatie van het publiek dankbaar in ontvangst en kan terug kijken op een succesvolle muzikale avond.

Het Vikingschip bleek als concertzaal na de verbouwing niet te hebben ingeboet. De akoestiek is nog altijd uitstekend. Een nadeel is de wat kleine foyer, die de toeloop van veel publiek, zoals zaterdag bij Apollo, nauwelijks aankan.

Apollo keert op 23 november terug in Het Vikingschip. Dan is er een concert in samenwerking met Jeroen Zijlstra. Het orkest is tussendoor actief op onder meer de Boernlandfair in Westerland en natuurlijk de Flora en Visserijdagen in Den Oever.

Bert Loos