ZEEHONDEN VIRUS BEREIKT OOK WESTELIJKE WADDENZEEUitgegeven op 26-06-2002 om 10:23 |
link |
bewaar |
printWaddenzee -
De officiële bevestiging moet nog komen, maar het lijkt er sterk op dat het nieuwe virus onder zeehonden ook de westelijke Waddenzee heeft bereikt. Op Texel spoelden de laatste drie dagen vijf dode zeehonden aan. Dat is volgens dierverzorger H. Brugge van Ecomare een enorm hoog aantal. Gemiddeld spoelt eens per maand een dode zeehond aan. Vier zeehonden werden aangetroffen in het noorden van het eiland, vlakbij de zandbank waar vorige week het eerste zieke dier bij Vlieland werd gevonden. Aan de dode dieren zelf is niet te zien waaraan ze zijn gestorven, zegt Brugge. Hij denkt te maken te hebben met de eerste slachtoffer van de ziekte waar al weken over wordt gesproken. De ziekte, die op het Deense eiland Anholt in de Oostzee is uitgebroken, komt langzaam naar de Nederlandse wateren. Vorige week werd het eerste zieke, maar nog levende dier, op Vlieland aangetroffen. Deze zeehond is overgebracht naar Pieterburen. Eind vorige week werd bij paal 20 op Texel een dode zeehond gevonden. Het dier lag tenminste al vier weken in zee en vertoonde al rottingsverschijnselen. ,,We weten niet waar dit dier aan gestorven is'', zegt Brugge. ,,Het kan in principe van alles zijn.''
Verse dierenDe vier andere dieren spoelden dit weekeinde aan. Drie ervan zijn vorig jaar geboren. De beesten zijn kort voordat ze op het strand aanspoelden gestorven. Het laatste dier betrof een zogeheten 'huiler' die waarschijnlijk al dood geboren is. De doodsoorzaak is nog niet bekend omdat de zeehonden door patholoog T. Kuiken van de Erasmus Universiteit nog onderzocht moeten worden. ,,Het mooiste is als er een levend dier op de kant komt'', zegt Brugge. ,,Dan kunnen we uitstrijkjes maken van bijvoorbeeld het speeksel uit de bek. Het virus is vooral actief bij een levend dier. Dan kun je beter herkennen waar het aan gestorven is. Bij dode exemplaren is het ingewikkelder om de doodsoorzaak te achterhalen.''
IngevrorenKuiken gaat deze week snijden in de dieren. ,,De onderzoeker wilde van ons weten hoe lang de dieren al dood zijn. Daar konden we niets van zeggen. We hebben ze daarom ingevroren om zo het rottingsproces te stoppen.'' Brugge spreekt nog niet van een epidemie, zolang er geen doodsoorzaak is vastgesteld. ,,Maar voor ons is het niet normaal dat er zoveel dieren binnen een paar dagen aanspoelen. We houden rekening met meer dode dieren, daar hebben we ook een draaiboek voor gemaakt. Dan komt er een grote diepvries bij onderzoeksinstituut Alterra te staan en gaan we dieren verdelen op basis van versheid, onderzoek en destructie. Nu redden we het nog met onze eigen diepvriezer.''De gemeente Texel krijgt ook een belangrijke rol, omdat die de kadavers moet afvoeren. ,,We gaan niet knoeien met dieren die niet vers genoeg zijn. Die worden direct afgevoerd.'' De incubatietijd van de ziekte is tien tot veertien dagen. ,,Dat hangt ook van de conditie van het dier af.'' De zeehond krijgt koorts en diarree en het centrale zenuwstelsel wordt aangetast. Uiteindelijk sterft het sterk vermagerde dier aan een longontsteking. De exemplaren die zijn aangespoeld wegen allemaal ongeveer 25 kilo, terwijl een volwassen zeehond 40 kilo hoort te wegen. Het virus lijkt op de hondenziekte, honden die niet ingeënt zijn kunnen ook de ziekte krijgen. Sinds de eerste uitbraak in 1988 worden daarom in Ecomare geen honden meer toegelaten.
Meer informatie op de website van
Ecomare