Nu op Kerkplein: Vintage poppenwagen

Vrijdag de dertiende
Door: Pink

Uitgegeven op 14-10-2023 om 13:04

Vrijdag de dertiende

Op vrijdag de dertiende liep het allemaal niet helemaal zoals ik had gepland. Ik zou tussen 8 en 10 een broodpakket ophalen bij de Deka in Den Oever en tussen 11 en 13 kwam de schoorsteenveger. Bovendien moest ik nog in de ochtend met een collega een stuk afschrijven dat de dag ervoor al klaar had moeten zijn.

Dat het schrijfwerk naar vrijdag was doorgeschoven had te maken met dat woensdag er geen internet bij ons thuis was. Een puberkind had, heel creatief, een extra wifipunt gemaakt voor in de tuin. Dat was goed gelukt, rond het huis is nu overal wifi. Helaas was bij het creëren van extra wifi het internet van slag geraakt (voor de kenners: alle wifipunten hadden hetzelfde IP-adres gekregen en dat is dus blijkbaar foute boel). Dus wel heel veel wifi maar geen internet.
Omdat ik niet wist dat het daaraan lag belde ik de servicedesk van mijn werk om te klagen over mijn laptop die al zo oud is als de weg naar Rome, maar ze konden mij niet helpen, ik moest maar even langskomen in Heiloo. Dat paste niet in de planning dus ik ging op zoek naar een andere oplossing.
Een tweede laptop, die hier thuis niet de favoriet is vanwege te strenge veiligheidsregels van een (andere) werkgever, was na een jaar kast liggen niet van plan mij te laten inloggen, dus daar had ik weinig aan. Ook die servicedesk stelde voor dat ik even langskwam…
Ik had inmiddels van ellende de PC van een puber naar mijn werkplek gesjouwd en aangesloten om te kijken of die het wel deed. Ik zat dus met 3 schermen voor mij te zweten en te vloeken om de boel aan de praat te krijgen. Het leek wel een controle-room van een casino. Maar ik had geen prijs.

Gelukkig rolde rond de middag een puber uit bed en na een uurtje wifikastjes resetten en andere onbegrijpelijke handelingen hadden we weer internet.

Op vrijdag de dertiende begon de dag met windkracht 5 en harde regen. Ik had de caravan nog achter de auto hangen omdat deze naar de stalling moest, maar ik wilde niet met die caravan naar Den Oever voor brood. Het afkoppelen is een hels karwei dus ik dacht, dan maar op de fiets. Regencape aan, ik ben niet van suiker, even uit de comfortzone.

Ondertussen bleek de schoorsteenveger zijn route omgegooid te hebben en moest ik om 9 uur al weer thuis zijn. Dat werd even racen. Ik trok mijn regencape aan en vloog werkelijk naar Den Oever. Daarover had ik gemengde gevoelens. Het ging lekker, dat zeker, maar het deed mij vrezen voor de terugweg. Onderweg kwam ik heel veel hazen tegen die allemaal de kriebels alweer in de buik begonnen te krijgen, ze hoorde me niet aankomen en sprongen pas op het laatst de berm in. Het moet een raar gezicht zijn geweest, een vrouw, in klapperend groen plastic gehuld, slalommend om de hazen, racend door de Stoeërkogerweg.

Terug was inderdaad een ander verhaal, tegenwind en nog veel meer regen. Ik kwam drijfnat thuis maar was toch heel tevreden over mijzelf, dit had ik toch maar even gedaan, uit de comfortzone en het viel uiteindelijk wel mee. Snel omgekleed en de schoorsteenveger binnengelaten. Het leek toch goed te komen met de planning.

Ik schoof zelf snel achter mijn werktafel waarop nog steeds die 2 laptops staan en die PC stonden. Ik zette de machines aan om te gaan werken. En wat bleek: weer geen internet… Na wat gezoek kwam ik er achter dat de Ziggo tot 14 uur aan het werk zou zijn. Oja, daar hadden we een brief over gehad, zucht.

Gelukkig hadden mijn ouders daar geen last van, dus tussen de buien door, met de laptop in de rugzak, naar het ouderlijk huis om daar mijn werk af te ronden. Lang leve het thuiswerken.

Fijn weekend

Liefs
Pink