Datacenters in de Wieringermeer, de Kop van Noord-HollandDoor: Marco LontUitgegeven op 03-11-2020 om 15:15
Datacenters in de Wieringermeer, de Kop van Noord-Holland
Een deel van de Wieringermeer (de entree van gemeente Hollands Kroon) verandert steeds sneller in een stedelijk- industrieel gebied. Is dit wat inwoners willen?
Dit deel van de Kop van Noord-Holland heeft de laatste jaren een echte gedaantewisseling ondergaan. Van een open polderlandschap met wijdse vergezichten werd eerst grootschalige glastuinbouw geïntroduceerd. Megawindmolens volgden en daarna ook nog eens mega-datacenters (tot 40 meter hoog) die plotseling verschenen in het gebied dat voor glastuinbouw (10 meter hoog) en agrarische gerelateerde bedrijven bestemd was.
Agrarische grond met een waarde van ca. €4,50 per m2 werd zo - zonder een goed geïnformeerde discussie met inwoners en agrariërs - omgezet in bedrijfsgrond die minimaal €65,- per m2 opbrengt. Na aftrek van kosten komt er minimaal €10,- per m2 winst op de rekening van Agriport. Winst die in andere gemeenten zoals Amsterdam wél bij de gemeenschap terechtkomt. Een bestemmingsplan is goud waard.
Het college van burgemeester en wethouders verkoopt de verhalen van Agriport aan de gemeenteraad, onze volksvertegenwoordigers, onder de belofte van werkgelegenheid, duurzaamheid en landschappelijke inpassing. Het tegendeel blijkt waar: Gebroken beloftes voor duurzaamheid, werkgelegenheid en landschappelijke inpassing.
Vanaf het eerste bestemmingsplan voor kassenbouw in de Wieringermeer uit 2009 tot nu toe zou alléén de oostzijde van de A7 bebouwd worden. De westzijde totaan Middenmeer zou open landschap blijven. De nu door het college voorgestelde - extra mega-datacenters aan de westzijde van de A7 - zijn voor ons de druppel die de emmer doet overlopen. Verdere aantasting van de polder op deze wijdse agrarische gronden is ongewenst. Onze volksvertegenwoordigers mogen hierover een besluit nemen.
De enorme oppervlakte glastuinbouw, de grote windmolens, de huidige datacenters en andere bedrijven die de laatste jaren de Wieringermeer gevestigd zijn verdienen geen schoonheidsprijs. De door de gemeenteraad aangenomen dubbele motie van dit voorjaar en het ingetrokken Gebiedsplan Wieringermeer bevestigt dat. Welk voordeel hebben inwoners van Hollands Kroon bij een verdere landschappelijke opoffering? Zijn het die paar euro’s waard, om ons landschap te verkopen voor datacenters voor Afrika en Azië?
Tot slot het draagvlak voor verduurzaming. De overheid heeft haar mond vol van burgerparticipatie. Waarom zouden u en ik nog zonnepanelen plaatsen, nadenken over een warmtepomp en een gasvrij leven als een gemeente, provincie en rijk met deze energieverbruikers hun beloftes niet nakomen? Een landschap vol windmolens leek in eerste instantie een maatschappelijk landschappelijk offer voor het hogere groene doel. Maar met de enorme energieconsumptie van datacenters kunnen we dit onze kinderen toch niet meer uitleggen?
Laten we een grens trekken, voordat het te laat is.
Een groep bezorgde burgers:
Jan Dekker, Marco Lont, Hanneke Koolen, Sjoeke van der Meulen, René Roessingh, Raplh Koeleman en Kees Vriesman.