Nu op Kerkplein: Bladblazer

Bloemen bij de meet, Gio!
Door: Frank Ottens

Uitgegeven op 26-04-2017 om 09:15

We hebben het kampioenschap al gevierd, onszelf volgegoten met pils, een traantje weggepinkt, de bus met vuurwerk onthaald. Supporters uit 010 zaten maandag zelfs al bij DWDD aan tafel, en op social media werden wij reeds gefeliciteerd met het behalen van de 15de landstitel, de eerste sinds 1999.

Maar ik laat me niet foppen! Nee, nee, nee, ik doe er niet aan mee! Want de grootste valkuil die er is in de sport, is denken dat je al bent. Dat de buit al binnen is. Als de voorpret te groot is, kan het hoogtepunt alsnog uitblijven...

Want het is een gegeven: de wonderen zijn - zeker in het voetbal - de wereld nog niet uit. Een onfortuinlijk gelijkspelletje bij Excelsior, stijf van de stress aan het thuisduel met Heracles beginnen, alsnog een enorme blunder van Brad Jones, Elia en Jørgensen die in de tweede helft twee opgelegde kansen missen, het eindeloos tijdrekken der Heraclieden, het eindsignaal, de nederlaag, de afgang van de eeuw...

Ja, de schrik zit er bij mij goed in. Maar je bent nu eenmaal Feyenoorder, ervaringsdeskundige zogezegd, je weet wat verliezen is. Eigenlijk weet je gewoon niet beter.

Ik heb vrienden, AZ-supporters, die erbij waren op 29 april 2007, de dag dat het AZ van Louis van Gaal op Woudestein de titel zou komen ophalen. Als ze weleens vervelend zijn - die vrienden, het gebeurt gelukkig niet vaak - dan begin ik daarover... Gekker kun je ze niet krijgen. Het is hun oorlogswond, hun zwakke plek.

Ook keek ik vorig seizoen samen met een vriend die voor Ajax is, naar de kampioenswedstrijd tegen De Graafschap, die dus eindigde in het Drama van Doetinchem. Terwijl ikzelf stilletjes (ik durfde natuurlijk niet keihard te juichen) zat te genieten, zag ik die vriend wit wegtrekken. Je kunt er ook maar beter niet meer over beginnen, anders worden ze pislink die gasten - jawel, in elke Ajacied schuilt een Sjaak Swart.

Oftewel: Gio en je jongens, laat dit in hemelsnaam niet gebeuren! Juist als je nog punten mag verspelen, slaat de nonchalance toe! Nog tweemaal keihard vlammen dus! Laat ons alsjeblieft niet in leegte achter! Laat ons juichen, juichen, juichen!

Verder alles goed, dank u...

En dan nu, toch maar even ontspannen met de leukste Feyenoord-hit ooit, uit '99...