John en Che- Leven in het land van de revolutieUitgegeven op 31-08-2010 om 11:51 |
link |
bewaar |
printANNA PAULOWNA - Voor de fotografe Senne Glanschneider ging een lang gekoesterde droom in vervulling, toen zij in 2009 (het vijftigste jaar na de revolutie) meerdere weken over het Caribische eiland Cuba reisde. Vanaf 30 augustus een tentoonstelling met foto's uit Cuba in de bibliotheek van Anna Paulowna.
Van daar heeft zij veel sfeervolle foto’s in weelderige Caribische kleuren meegebracht. Centraal in haar werk staat duidelijk de mens.
De talrijke vis-a-vis portretten ontstonden noodgedwongen op basis van nonverbale communicatie, toch is de fotografe, door haar sensibel invoelingsvermogen er in geslaagd, de geportretteerden hun waardigheid en trots te laten behouden en hier in de foto’s liefdevol uitdrukking aan te geven.
Niets kon het socialistische Cuba tot nog toe ten val brengen - niet de invasie van de VS in de Varkensbaai, niet de Cubaanse raketcrisis, niet de vele moordcomplotten der CIA en ook niet Washingtons economische blokkade. Zelfs het wegvallen van de Sovjetunie, als tot dan toe grootste handelspartner, hebben de mensen op onverklaarbare wijze zo goed en zo kwaad als het gaat, gecompenseerd.
Ook de natuur, met dikwijls zware orkaanschade, ontziet de economie van het land niet.
En toch: Cuba swingt! Salsa, bolero en rumba, het zit de Cubanen in het bloed. Muziek lijkt voor hen net zo belangrijk als ademhalen.
Cuba, een eeuwige verdeeldheid tussen armoede, eigenzinnigheid, trots en hoop! Men moet al visionair zijn en het schier onmogelijke proberen en daarbij vooral één ding bezitten:... dromen! Dromen zoals John en Che!
Senne Glanschneider werd in 1939 in dat deel van Duitsland (Pommeren) geboren, dat sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog, door het Potsdammer verdrag, bij Polen behoort.
Haar beroepsopleiding als fotografe kreeg zij van 1954 tot 1957 in een ambachtelijk bedrijf (een portretatelier) in Werder aan de Havel (toen nog DDR).
Later werkte ze bij verschillende instellingen: o.a. aan de Berlijnse Humboldt Universiteit (faculteiten archeologie, kunstgeschiedenis en medicijnen) Na haar verhuizing naar de Bondsrepubliek was zij tot haar pensionering werkzaam aan de Universiteit van Keulen in de medische sector: oogkliniek, virologie en mikrobiologie.
In haar vrije tijd wijdde zij zich met haar fotografie bijna uitsluitend aan sociaalkritische en politieke thema’s. In de 80-er jaren werd zij lid van het Bundesverband Arbeiterfotografie, waarbij zij nu reeds sinds vele jaren deel uitmaakt van het bestuur.
Het Bundesverband AF(opgericht in 1927) is een vereniging van amateurs en professionele fotografen uit heel Duitsland, die zich vooral met sociaal - en maatschappijkritische fotografie bezighouden. De vereniging geeft een tijdschrift uit, organiseert symposia en workshops en houdt tentoonstellingen in binnen- en buitenland.
Sinds 2004 woont Senne Glanschneider in Anna Paulowna, zij is getrouwd en heeft een zoon uit haar eerste huwelijk.
Samen met Ank van der Horst heeft zij in 2007 het fotoboek “Gezichten van de Oostpolder” gemaakt.
Oorlog, vlucht en verdrijving heeft Senne reeds in haar vroege kinderjaren pijnlijk moeten ervaren. Daarom kan het ook als een logisch gevolg worden beschouwd dat zij zich in haar vrije tijd aan deze thema’s wijdt.
Zelf zegt zij: “Fotografie zie ik als een mogelijkheid met kritische blik eigentijdse gebeurtenissen te documenteren, op sociale en politieke misstanden opmerkzaam te maken, problemen van randgroeperingen aan te tonen.Het idee de mensheid een klein beetje menselijker te maken, geeft me hoop en kracht daartoe.”
Senne Glanschneider heeft aan talrijke gemeenschappelijke tentoonstellingen deelgenomen en heeft hier voor het eerst een tentoonstelling met alleen eigen foto’s.