Kottervisserij moet investeren in relaties op het land
Uitgegeven op 01-11-2009 om 05:48  |  link  |  bewaar  |  print

WAGENINGEN - De Nederlandse kottervisserij heeft te kampen met lage visprijzen, grillige olieprijzen, steeds meer claims voor natuur en milieu en een consument die weinig van vis weet. De sector moet dus innoveren om te overleven en is daar volop mee bezig.

In dat kader hebben 150 ondernemers in de kottervisserij - dat is iets meer dan de helft van het totaal aantal in Nederland - dit jaar een businessplan gemaakt. Dit project is uitgevoerd in samenwerking met LEI Wageningen UR en met accountants en adviseurs. Uit de businessplannen blijkt dat wet- en regelgeving soms een struikelblok zijn voor innovaties, maar ook dat vissers maar weinig communiceren met klanten, met de handel, met milieuorganisaties en met elkaar.

Gesprekken met elf van de ondernemers die deelnamen aan het project zijn gebundeld in een boek dat vandaag wordt aangeboden aan de heer Albert Vermuë van de Directie Agroketens en Visserij van het ministerie van LNV. In deze uitgave komt een beeld naar voren van een traditionele Nederlandse sector die in zeer korte tijd grote veranderingen doormaakt. De afzonderlijk geportretteerde ondernemers maken de keuzes waar de maatschappij hen voor stelt sterk voelbaar. Het voortbestaan van de visserijsector staat of valt immers met een verbetering van het rendement én met voldoende maatschappelijk draagvlak.

Veel Nederlandse vissers willen gaan werken onder een label voor duurzaam gevangen vis. De visbestanden zijn op dit moment goed, mede dankzij de sanering van de vloot in de afgelopen jaren. Toch blijft het moeilijk voor de sector om een balans te vinden tussen vangst en natuurlijke aanwas. Doordat grote hoeveelheden goedkope kweekvis worden geïmporteerd uit Azië staat de visprijs onder druk. Volgens veel vissers staat dit de ontwikkeling van een goede prijsvorming voor duurzaam gevangen Noordzeevis in de weg.

Communicatie met de handel en met de consument zijn essentieel. Niet alleen over duurzame vangstmethoden, maar ook over de vis zelf. In landen die aan de Noordzee grenzen, weet men maar weinig van Noordzeevis. In tegenstelling tot de Zuid-Europese landen waar veel vis gegeten wordt, ontbreekt de kennis over verschillende vissoorten bij de Nederlandse consument. Met als gevolg dat de vis die hier gevangen wordt, ver weg wordt afgezet. Vissers zouden de plaatselijke markt daarom moeten verkennen en bewerken. Zo kan een beter rendement bereikt worden.