Dagboek voor een Poolse Jongen in de Michaëlskerk Oosterland
Uitgegeven op 10-02-2009 om 06:53  |  link  |  bewaar  |  print

OOSTERLAND - De serie 'Op verhaal komen' - elke derde zondagmiddag van de maand in de Michaëlskerk te Oosterland - mag zich verheugen in een grote populariteit. In Oosterland passeren dit seizoen verhalen uit diverse culturen en van beroemde schrijvers.

Op 15 februari a.s. om 17.00 uur wordt er een uitzondering op die regel gemaakt. Dan vertelt Kees Klein uit het dagboek dat hij zelf schreef voor de ouders van Przemek, een tienjarige Poolse jongen, die hij van 1991 tot 1993 naar Nederland haalde voor een langdurige medische behandeling die op dat moment in Polen onmogelijk was. Tussen de ziekenhuisopnamen door woonde het kind bij hem in Den Oever.


Przemek

Al ruim vijfendertig jaar komt Klein in Polen; heeft er veel gereisd en geconcerteerd met koor en orkest; zorgt daar voor een kindertehuis en heeft er heel veel mensen leren kennen. Op 9 januari 1990 ontmoet hij stom toevallig in het Academisch Ziekenhuis van Lublin, een kleine jongen die daar dan al drie jaar verblijft. Bij een ernstig auto-ongeval was zijn luchtpijp verbrijzeld. Een deel was weggenomen; hij ademde door een canule in zijn hals.
In het toenmalige Polen was het niet mogelijk een reconstructie met lichaam-eigen materiaal te verwezenlijken. In Nederland werd een mogelijkheid gevonden het kind te helpen. Op 19 maart 1991 kwam Przemek -10 jaar oud - naar ons land om gedurende twee jaar 17 operaties in het VU Medisch Centrum te Amsterdam te ondergaan.

Kees Klein: 'Ik kreeg van de ene op de andere dag een heel ander leven en was om de haverklap in het ziekenhuis. Vrienden en kennissen en ook Anna en Stasiu, een Pools echtpaar dat al heel lang in Amsterdam woont, zijn mij enorm behulpzaam geweest met de opvang van Przemek in het VU en daarbuiten. Tussen de ziekenhuisopnames door zorgde ik er voor dat hij verzorgd werd en naar school ging. Het was nog een hele toer om hem enige discipline en wat regels bij te brengen. Door het jarenlange verblijf in het ziekenhuis van Lublin, waar hij zichzelf maar zo'n beetje moest zien te redden en vermaken, was hij niet gewend aan het gezinsleven en de regels en afspraken die daarbij horen. Maar het was ook een flexibel kind, mentaal oersterk en met een groot gevoel voor humor.
Hij heeft in medisch opzicht veel meegemaakt. In Polen kreeg hij de ene anti-biotica kuur na de andere. Zijn weerstand was daardoor nihil geworden en hij is een keer zó ziek geweest dat voor zijn leven werd gevreesd. Toen ben ik bang geweest hoor, je hebt zo'n kind toch maar te leen ... '

Gelukkig gebeurden er ook vrolijke dingen en was Przemek er het kind niet naar om bij de pakken neer te zitten. Uit het 360 pagina's dikke dagboek werd een selectie gemaakt: ervaringen vol zorg en verdriet, maar ook humor, plezier en uiteindelijk triomf!
De muzikale omlijsting van de verhalen is in handen van de drie gezusters Keijzer, gespecialiseerd in Oost-Europese volksmuziek: Loes Keijzer - alt; Joke Keijzer­blokfluit en alt; Kathy keijzer - accordeon en contra-alt. Zij zingen en spelen voor deze gelegenheid Poolse volksmuziek.
Entree: € 4.50 p.p.; kinderen € 2.50.