Foto van het weekend, een oproep....
Uitgegeven op 09-09-2016 om 11:49  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGEN - Iewdere week een mooie, oude, bijzondere, grappige of zomaar een foto.


Deze week de klok van de Oosterlanderschool.

De Heidense kapel op Stroe is bijna gereed. Dus wordt het tijd dat de klok in de toren komt.
Deze was gekocht van de Oosterlanderschool en vakkundig van de school weggehaald.
Maar…… de klok is spoorloos. Misschien dat een berichtje het geheugen van iemand een handje helpt en de klok eerdaags in de toren kan worden gehangen!


Klokkenluider

Als je met pensioen bent ga je nergens meer over.
Dat is maar goed ook: wie zit er nog te wachten op de mening van een oude knar.
De Oosterlanderschool wordt opgeheven, het was niet tegen te houden.
Ze gaat op in een Brede School, het wondermiddel van deze tijd.
Het zal gerust allemaal veel beter worden, laat ik dat vooralsnog aannemen.

Toch gaat het me aan het hart.
Een instituut dat al vele honderden jaren bestaat wordt weggevaagd.
Zelf heb ik er in de tachtiger jaren van de vorige eeuw nog voor gestreden.
Toen ik er kwam te werken telde de school 31 leerlingen.
Voor het voortbestaan was dat niet genoeg.
Enige groei was gewenst.

Het was een mooie tijd.
Er werd van alles bedacht om de school aantrekkelijk te maken.
Een continurooster, elke dag sport op het schitterende sportveld.
Doelen met echte netten, een springbak voor het verspringen en zo nog wat.
Spectaculaire schoolreizen naar het buitenland, feestavonden met kerst die er mochten zijn.

Dit alles tezamen zorgde ervoor dat de school gestaag in leerlingaantal groeide.
Niet extreem snel maar wel gestaag.
De school moest uitgebreid worden, tweemaal volgde een verbouwing.
Mooi was de laatste niet, maar we deden het ermee.
Overbuurman Martien ten Bokkel noemde het het lelijkste gebouw van Wieringen.
'Nog veel lilleker dan 't Gemeentehûûs.'

Het zal allemaal wel plat gaan, de vernieuwing houd je niet tegen.
Mooier uitzicht op de kerk, het wordt er alleen maar beter van.

Over één ding maak ik me nog enige zorg.
De Klok. De Oosterlanderschool had een mooie luidklok.
Gegoten door klokkenmaker Petit & Fritsen.
Gestemd in C zodat hij fraai samenklonk met de in G gestemde klok van de kerk.
Met een heus randschrift: 'Die deze school bezoekt weet waar de klepel hangt.'
Jarenlang was ik de klokkenluider van Oosterland.
Het werd daarom wel het Sint-Gerardus klokje genoemd.
Niet dat ikzelf aan het touw hing, de bel was computergestuurd.
De architect had daar ook niet op gerekend.
'Als die klok daar komt te hangen bungelt het touw in het kleutertoilet,' dacht hij.

Tien voor half negen een minuut luiden: de kinderen mochten naar binnen.
Half negen twee minuten: de lessen begonnen.
Passanten waren in de veronderstelling dat het om een kloosterschool ging.

Straks is de school weg en het klokje ook.
Ik hoop dat het een goede bestemming krijgt.
En dat het niet zoals bij De Kapel in Den Oever gebeurde wordt meegenomen door de sloper.
Zoals eerder gezegd: ik ga daar niet meer over.
Ik meld het alleen: mijn laatste daad als klokkenluider.

(Gerard Laernoes, column 2013)