(advertentie)
Bigbands laten het Vikingschip swingen
Uitgegeven op 04-11-2012 om 14:38 | link | bewaar | print
DEN OEVER - Twee bigbands uit de regio speelden op het eerste concert van ‘Jazz op Wieringen’. De Toekomst uit Barsingerhorn en Dirk’s Horns uit Dirkshorn (waar anders vandaan) vulden het programma met filmmuziek, lichte klassiek, pop, meezingers en natuurlijk bigbandrepertoire. In beide orkesten voerde de jeugd de boventoon.
De Toekomst
De Toekomst onder leiding van Steffen Snips beet het spits af. Het orkest begon dertig jaar geleden als harmonie, maar wijzigde op initiatief van de dirigent van repertoire en ging verder als bigband. Het orkest heeft vanuit de harmonietraditie nog altijd een sectie houtblazers, bestaande uit dwarsfluit, drie klarinetten en sopraansaxofoon. De houtsectie is eigenlijk te klein en dat was van tijd tot tijd te horen. De band opende met de tune van Studio Sport en speelde een afwisselend repertoire. De Toekomst liet de Beatles swingen met ‘Can’t buy me love’, altijd leuk voor een Beatlesfan als ik. Andere popsongs waren ‘Baker Street’ van Gerry Rafferty en ‘I follow the rivers’ van Triggerfinger. In dat nummer speelde Steffen Snips ludiek percussie met lepeltjes op een kopje en een glas. Jazz was te horen in standards als ‘Cantaloupe Island’ van Herbie Hancock en ‘Soul Bossa Nova’ van Quincy Jones. Ook de solisten stonden hun mannetje. Dat bewezen onder meer de sopraansaxofonist en twee jongedames op altsaxofoon in ‘Sax Pack’ van de gelijknamige band en de trombonist in ‘Soul Bossa Nova’. Eigentijds en verfrissend was de uitvoering van ‘Sorry’ van Colin Benders (beter bekend als Kyteman), dat de componist zelf niet meer speelt. De hoofdrol was uiteraard voor de trompettist, die een goede solo in huis had.
Klik op ‘Can’t by me love’ en bekijk en beluister de swingende uitvoering van de Beatlesklassieker.
Dirk's Horns
Na de pauze nam Dirk’s Horns onder leiding van oprichter Jan Kühne plaats op het podium. De band is heel anders van samenstelling dan De Toekomst: Geen houtsectie en trombones, maar wel zang, gitaar, bas en piano. De band bestaat uit louter jeugdige musici. De jongste was pas zichtbaar tijdens het voorstellen door de dirigent. De trompettiste mocht even op haar stoel gaan staan, maar was tot die tijd schuil gegaan achter haar muziekstandaard. Een bijzonder plaats nam Ook deze band wisselde popsongs en de 17-jarige Anne Heddes in. Zij zong een aantal nummers en speelde in de instrumentale werken op de baritonsaxofoon, een instrument, dat flink wat longinhoud vereist. De zangeres vertolkte onder meer ‘Streetlife’ van Randy Crawford en ‘Valerie’ van Amy Winehouse. Haar stem is nog in ontwikkeling, maar haar timing is volwassen. Ook Dirk’s Horns speelde jazzstandards als ‘The Jazz Police’ van Gordon Goodwin en ‘I’ve got you under my skin’ van Frank Sinatra met zang van Jan Kühne. ‘Jump, jive an’ wail’ van zanger/trompettist Louis Prima is niet zijn bekendste nummer, maar de bigband maakte er één van de hoogtepunten van de avond van. Het slotnummer was een bijzondere: ‘De wandelclub’ van Toon Hermans. Wie kent niet ‘Jo met de banjo en Lien met de mandolien’, dat bekend is geworden in de uitvoering door Jenny Arean.
Klik op ‘De Wandelclub’ en bekijk en beluister de uitvoering van het lied door Dirk’s Horns.
Anne Heddes verruilde de microfoon zonder problemen voor de baritonsaxofoon
Het concert werd besloten met een verrassing. De Toekomst schoof aan bij Dirk’s Horns. ‘Sing, sing, sing’ van Louis Prima met beide dirigenten in de hoofdrol in een ‘battle of the saxophones’ was een uitsmijter, die het publiek opzweepte. Jammer, dat niet meer publiek de moeite had genomen om naar Het Vikingschip te komen (de musici waren deze avond in de meerderheid).
Bert Loos
Uitgegeven op 04-11-2012 om 14:38 | link | bewaar | print
DEN OEVER - Twee bigbands uit de regio speelden op het eerste concert van ‘Jazz op Wieringen’. De Toekomst uit Barsingerhorn en Dirk’s Horns uit Dirkshorn (waar anders vandaan) vulden het programma met filmmuziek, lichte klassiek, pop, meezingers en natuurlijk bigbandrepertoire. In beide orkesten voerde de jeugd de boventoon.
De Toekomst
De Toekomst onder leiding van Steffen Snips beet het spits af. Het orkest begon dertig jaar geleden als harmonie, maar wijzigde op initiatief van de dirigent van repertoire en ging verder als bigband. Het orkest heeft vanuit de harmonietraditie nog altijd een sectie houtblazers, bestaande uit dwarsfluit, drie klarinetten en sopraansaxofoon. De houtsectie is eigenlijk te klein en dat was van tijd tot tijd te horen. De band opende met de tune van Studio Sport en speelde een afwisselend repertoire. De Toekomst liet de Beatles swingen met ‘Can’t buy me love’, altijd leuk voor een Beatlesfan als ik. Andere popsongs waren ‘Baker Street’ van Gerry Rafferty en ‘I follow the rivers’ van Triggerfinger. In dat nummer speelde Steffen Snips ludiek percussie met lepeltjes op een kopje en een glas. Jazz was te horen in standards als ‘Cantaloupe Island’ van Herbie Hancock en ‘Soul Bossa Nova’ van Quincy Jones. Ook de solisten stonden hun mannetje. Dat bewezen onder meer de sopraansaxofonist en twee jongedames op altsaxofoon in ‘Sax Pack’ van de gelijknamige band en de trombonist in ‘Soul Bossa Nova’. Eigentijds en verfrissend was de uitvoering van ‘Sorry’ van Colin Benders (beter bekend als Kyteman), dat de componist zelf niet meer speelt. De hoofdrol was uiteraard voor de trompettist, die een goede solo in huis had.
Klik op ‘Can’t by me love’ en bekijk en beluister de swingende uitvoering van de Beatlesklassieker.
Dirk's Horns
Na de pauze nam Dirk’s Horns onder leiding van oprichter Jan Kühne plaats op het podium. De band is heel anders van samenstelling dan De Toekomst: Geen houtsectie en trombones, maar wel zang, gitaar, bas en piano. De band bestaat uit louter jeugdige musici. De jongste was pas zichtbaar tijdens het voorstellen door de dirigent. De trompettiste mocht even op haar stoel gaan staan, maar was tot die tijd schuil gegaan achter haar muziekstandaard. Een bijzonder plaats nam Ook deze band wisselde popsongs en de 17-jarige Anne Heddes in. Zij zong een aantal nummers en speelde in de instrumentale werken op de baritonsaxofoon, een instrument, dat flink wat longinhoud vereist. De zangeres vertolkte onder meer ‘Streetlife’ van Randy Crawford en ‘Valerie’ van Amy Winehouse. Haar stem is nog in ontwikkeling, maar haar timing is volwassen. Ook Dirk’s Horns speelde jazzstandards als ‘The Jazz Police’ van Gordon Goodwin en ‘I’ve got you under my skin’ van Frank Sinatra met zang van Jan Kühne. ‘Jump, jive an’ wail’ van zanger/trompettist Louis Prima is niet zijn bekendste nummer, maar de bigband maakte er één van de hoogtepunten van de avond van. Het slotnummer was een bijzondere: ‘De wandelclub’ van Toon Hermans. Wie kent niet ‘Jo met de banjo en Lien met de mandolien’, dat bekend is geworden in de uitvoering door Jenny Arean.
Klik op ‘De Wandelclub’ en bekijk en beluister de uitvoering van het lied door Dirk’s Horns.
Anne Heddes verruilde de microfoon zonder problemen voor de baritonsaxofoon
Het concert werd besloten met een verrassing. De Toekomst schoof aan bij Dirk’s Horns. ‘Sing, sing, sing’ van Louis Prima met beide dirigenten in de hoofdrol in een ‘battle of the saxophones’ was een uitsmijter, die het publiek opzweepte. Jammer, dat niet meer publiek de moeite had genomen om naar Het Vikingschip te komen (de musici waren deze avond in de meerderheid).
Bert Loos
Actueel...
Occasions