Voor de laatste keer echt Wieringen
Uitgegeven op 30-12-2011 om 01:25  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGEN - Gerard Laernoes........... Wij herhalen hier één van de hoogtepunten, en dat met het scheiden van de gemeente Wieringen in het verschiet. Wellicht kan Gerard aan de slag in de nieuwe gemeente?

Grijze muis

Op 9 september 2008 schreef ik het College van Burgemeester en Wethouders van Wieringen de volgende brief:


Onderwerp: bevlogenheid

Geacht College,

Middels een advertentie in de Wieringer Courant van eind juni in dit jaar deed u een oproep om te solliciteren naar de functie van ambtenaar der burgerlijke stand. Van de beoogde functionaris werd enthousiasme verwacht. Terstond heb ik per mail gereageerd en gemeld dat er niet verder gezocht hoefde te worden: die enthousiaste ambtenaar haalt u met mij in huis.
Als bijlage stuurde ik twee toespraken mee die ik onlangs heb gehouden.

Op 25 augustus vond een sollicitatiegesprek plaats. Dat duurde niet heel lang omdat de sollicitatiecommissie al overtuigd zei te zijn van mijn capaciteiten als redenaar.
Over een aantal andere zaken hebben we wel gesproken. De functie van ambtenaar vind ik zo eervol dat ik me daar volledig voor wil inzetten. Zo ben ik elk moment van de week beschikbaar, ben gaarne bereid een cursus te volgen, wil graag op bezoek bij aanstaande bruidsparen om een toespraak op maat te kunnen houden, zal zeker het bruidspaar in het middelpunt van de belangstelling plaatsen en wil ik op elke gewenste plek een huwelijk sluiten. Bij dat laatste voegde ik nog toe dat ik zelfs met stok of rolstoel de hindernis van de loopplank van de Ms. Jomar wilde nemen als dat gevraagd zou worden. Met zoveel woorden heb ik het niet gezegd, maar dit houdt vanzelfsprekend tevens in dat ik ook een duikboot of hefschroefvliegtuig niet uit de weg ga. Met het bekende ‘u hoort nog van ons’ werd afscheid genomen.

Dat horen werd vrijdag 5 september. Uw ambtenaar meldde dat de keus niet op mij was gevallen omdat het mij aan bevlogenheid zou ontbreken. Dat u voor een ander kiest is uw goed recht. Teleurgesteld ben ik in het argument.
Liever had ik gehoord dat mijn kennis van de Engelse taal onvoldoende is om een eventueel huwelijk in die taal te voltrekken. Of dat er hoge kosten zijn verbonden aan het inkorten van een toga gezien mijn bescheiden lengte. Of dat u geen risico wil lopen dat de ambtenaar te laat ter gelegenheid verschijnt gezien zijn trage tempo. Alles had ik goed gevonden, maar het argument van de bevlogenheid begrijp ik niet.
Wellicht wilt u zo vriendelijk zijn dit nader toe te lichten.

In afwachting van uw reactie,

hoogachtend,


G.M.A. Laernoes
Koningstraat 31
1777 AA Hippolytushoef

Vier weken later kreeg ik antwoord van B. en W.
Ze schrijven het volgende:

Geachte heer Laernoes,

Naar aanleiding van uw sollicitatie naar de functie van ambtenaar burgerlijke stand en in reactie op uw brief van 9 september jl. delen wij u het volgende mede.
In onze vergadering van 2 september jl. hebben wij besloten een drietal ambtenaren burgerlijke stand te benoemen.
In de weging tussen de kandidaten waarmee gesprekken zijn gevoerd, zijn wij tot de conclusie gekomen dat u in de presentatie/uitstraling achterbleef bij de overige kandidaten.
De keus is hiermee niet op u gevallen.
Wij benadrukken overigens dat de door u in uw brief geschetste alternatieve afwijzingsgronden geen rol hebben gespeeld bij onze afweging


Hoogachtend,
burgemeester en wethouders van Wieringen,

Secretaris, Burgemeester,
Drs. J. Wittink M.J.P. van Kampen-Nouwen

Mooie duidelijke brief..
Bevlogenheid is vervangen door uitstraling. Kniesoor die daarover valt.
‘Ha,ha! Ik heb altijd al gedacht dat je een grijze muis was,’ was de reactie van Ineke op de brief. ‘En nu zegt de gemeente het ook al.’
Het is dus waar, ik ben een grijze muis.

Deze brief schreeuwt om een reactie, aldus Ineke.
Ik denk dat ik het maar niet doe. Zo bevlogen ben ik nu ook weer niet. Laten we het op een bevlieging houden.Je bent een grijze muis of niet.

Gerard Laernoes
Oktober 2008

Als bijlage nog een toespraak die ik nooit zal houden.

Geacht bruidspaar,

Heel hartelijk welkom op deze prachtige locatie op de mooiste dag van uw leven!
Vandaag bekijkt u samen met mij alles door een roze bril. U hebt ervoor gekozen om in het huwelijksbootje te stappen en uw verdere leven met elkaar te willen delen.
Dat het vandaag de mooiste dag van uw leven is betekent dat het morgen al minder leuk is.
Hoeveel kan uw relatie aan? Het belooft weinig goeds dat deze plechtigheid een half uur later dan gepland kon beginnen omdat het kapsel van de bruid in de war raakte tijdens een fotosessie op de haven. En dat was nog maar windkracht drie. Ik vrees voor uw samengaan zware tijden als de wind echt gaat opsteken. En ik verzeker u dat dat zal gaan gebeuren.
Zojuist voorspelde ik u al dat het morgen minder leuk is. Maar haalt u samen morgen nog wel.
Het is nog niet zo lang geleden voorgevallen dat een huwelijk nog geen dag stand hield.
De bruidegom had er tamelijk veel moeite mee dat zijn verse bruid lag te wippen met de slagwerker van het feestorkest. Ze kon de huwelijksnacht niet afwachten. Die drummer had een goed ritme, maar het trouwfeest was eerder afgelopen dan gedacht.
Een ander gevaar waar ik u op wil wijzen is internet. Maar liefst twee goede bekenden van mij zitten nu alleen thuis omdat hun echtgenoot of echtgenote chatverslaafd waren.
De verleiding van het nieuwe en onbekende was teveel voor ze geworden. Met een klein koffertje, slechts gevuld met tandenborstel en verschoninkje lieten zij de oude wereld achter zich, alle trouwbeloftes vergetend.
Maar deze kennissen hebben het in ieder geval er nog levend afgebracht. Hoe vaak staan er niet berichten in de krant over vergiftigingen van echtelieden, of een welgemikte worp van het balkon. Acties die het gevolg zijn van jarenlang treiteren en mishandelen.

Ja, bruidspaar, vandaag ziet alles er nog feestelijk en vrolijk uit en ik wil ook zeker uw vreugde niet bederven, noch uw enthousiasme temperen. Ik wens u beiden uit de grond van mijn hart het allerbeste toe en hoop van harte dat u samen een lang en gelukkig leven hebt.
Maar hoe groot is die kans? Laten we toch vooral reëel zijn. Het heeft geen enkele zin de zaken rooskleuriger voor te stellen dan ze zijn. Het leven is soms een lolletje, maar meestal niet. Nu ziet u beiden er nog jeugdig en sprankelend uit, maar probeert u zich eens voor te stellen hoe uw levensgezel er over een jaar of vijftig uitziet. Grijs, kaal, vet, buikje of buik, gerimpeld of verschrompeld, in een rolstoel of een booster. Een bolle broek vanwege de
Tena Lady. En nog meer gelijkend op de schoonmoeder dan nu het geval is. Dat laatste geldt uiteraard alleen voor de bruid.

En wat kan zich voor die tijd nog allemaal voor leed voordoen. Kinderen om maar wat te noemen. Als die al niet crimineel zijn hebben ze vast wel een stoornis als ADHD, waardoor het elke dag pas een feest is als ze in bed liggen. De ouders gaan er vaak meteen daarna in, afgepeigerd en op. Maar laat ik vandaag niet al te somber zijn: kinderen zijn een zegen en soms loopt het goed af. Maar niet altijd dus. Alvast een aanvraag indienen voor hulp bij de Jeugdzorg kan geen kwaad gezien de lange wachtlijsten. Dit is een gratis advies.

Maar het wordt nu tijd voor iets literairs. Er zijn veel gedichten die gaan over het huwelijk.
Ik noem Vondels huwelijksgedicht: Waar werd oprechter trouw dan tussen man en vrouw ter wereld ooit gevonden? Lyrisch, poëtisch, episch, het kan niet op, prachtig!
Maar hoe dicht staat dit bij de realiteit?!

Komt Willem Elsschot niet stuk dichterbij met zijn huwelijksvers: Het huwelijk? De vraag stellen is haar beantwoorden. Het liefst zou de hoofdpersoon zijn vrouw vermoorden. Hij laat het slechts achterwege omdat wetten in de weg staan en praktische bezwaren.
Mogelijk nog dichterbij komt dit vers van een tijdgenoot.
Ik ben getrouwd met Treurigheid,
woon samen met Verdriet,
krijg vaak bezoek van Eenzaamheid,
maar helpen doet dit niet.
Ik gun u natuurlijk het allerbeste, lief bruidspaar, vele avonden met goede gesprekken bij de open haard met een goed glas wijn. Met een liefdevol slot vol goede seks.
Maar een domper ligt meer voor de hand. Zoals duidelijk moge worden uit andere poëzieregels van dezelfde dichter:
Ik was dronken toen ik je ontmoette, ik was dronken toen ik je verloor,
er kan nog heel wat gebeuren tussen twee dronkenschappen door.

Maar vandaag is het vooral een heuglijke dag. Maakt u zich vooral geen zorgen voor de dag van morgen, want iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. (Mattheüs 6:34)
Het is vandaag een dag met vreugde en pret waarop de wijn rijkelijk zal vloeien.

Ik zal nu overgaan tot het officiële gedeelte, het voorlezen van de akte.
Indien u nog steeds in het huwelijk wilt treden beantwoordt u de vragen met ‘ja’.
Als dat het geval is mag de bruidegom met de bruid doen wat hem goeddunkt.
U bent echter vrij de gestelde vragen met ‘nee’ te beantwoorden. Ik geef u daarin geen advies. U mag zelf beslissen of u de strop om wilt doen. Wie een kuil graaft zal erin vallen.
(Prediker 10:8). Bedenk vooral dat wat God samenvoegt de mens niet zal scheiden.
Ik wens u veel wijsheid bij uw besluit.

Heden zijn voor mij, Gerardus Mattheüs Adolf Laernoes, ambtenaar der Burgerlijk Stand in de gemeente Wieringen, verschenen: …………………………………….