Godendrank, de column van Gerard LaernoesUitgegeven op 25-11-2011 om 13:04 |
link |
bewaar |
printGodendrank
Wijn is emotie. Kleur, geur en smaak.
Een echte wijndrinker ben ik niet, maar de uitnodiging voor een proeverij wilde ik niet laten lopen. Zeker niet als het een avond is met goede vrienden.
Het partijtje werd georganiseerd door een groot wijnkenner. Dat beloofde in ieder geval veel. Het thema was Beaujolais. Maar dan niet de laffe Primeur die elk jaar in november in grote hoeveelheden over de toonbank gaat, maar de Cru. Daar zijn er tien van, dus konden we ons hart ophalen. Haut Beaujolais, en die komt tot stand op een bijzondere grondsoort: granietkwarts op een bed van leisteen. Je leert heel veel op zo’n avond. De gamay noir gedijt daar een stuk beter dan op een mengsel van kalk en klei. Wat daar vandaan komt is nauwelijks te zuipen. Merkwaardig dat de consument er steeds weer intrapt.
‘Ik heb het eigenlijk wel gehad met de Beaujolais,’ verzuchtte de organisator van deze avond.
Jarenlang heeft hij wijn verkocht, en natuurlijk ook Primeur, die tegenwoordig ook vaak Nouveau wordt genoemd. Hij vergeleek het met het sprookje van de kleren van de keizer:
die hadden ook niets om het lijf. De wijnen die deze avond werden geschonken waren niet te vergelijken met het novembertreurigbocht. Nee, dit waren tien wijnen met een eigen karakter en beleving. Van nerveus tot Heilige Liefde.
Lees verder....